Prezentowane na wystawie prace powstawały w latach 1920-1970. Ich twórcami są najwięksi mistrzowie plakatu m.in. E. Bartłomiejczyk, T. Gronowski, St. Osiecki, J. Skolimowski, H. Tomaszewski, W. Świerzy, E. Lipiński, M.Freudenreich.
– Igrzyskom i wszystkim innym zmaganiom sportowym zawsze towarzyszyło wielkie zainteresowanie publiczności. Była ona informowana o planowanych zawodach przekazami ustnymi lub np. anonsami na murach. Archeolodzy w Pompei odkryli nie tylko napisy reklamujące winiarnie czy zakłady kąpielowe, ale także informacje o walkach gladiatorów. Można więc przyjąć, iż sztuka, tak samo jak sporty, towarzysząca człowiekowi od zarania dziejów bardzo wcześnie przyjęła rolę informującą i reklamującą wydarzenia związane ze sportem lub wyczynem – wyjaśnia Maria Kurpik, kurator Muzeum Plakatu w Wilanowie, które jest oddziałem Muzeum Narodowego w Warszawie.
Pierwotnie informacje malowano na skałach, potem na murach a następnie rozklejano anonsy wyprodukowane w dostępnych technikach graficznych. Możliwość wyprodukowania wielkiej ilości odbitek litograficznych oraz narodziny sztuki plakatu w drugiej połowie XIX wieku, dały szansę szerokiego zaistnienia także plakatowi sportowemu – dodaje Maria Kurpik.
W zbiorach Muzeum Plakatu w Wilanowie zachowała się bardzo liczna reprezentacja plakatów o tematyce sportowej. Najstarszym tego typu polskim plakatem w kolekcji jest druk z roku 1918 autorstwa A. Knauffa zatytułowany „ Korona – Bellona, match piłki nożnej rozegrają 30 V w parku Sobieskiego (Agricola)”.
W celu urozmaicenia ekspozycji skonfrontowano prace z tematyki sportowej z plakatami turystycznymi zachęcającymi do odwiedzin w Polsce i zwiedzania najbardziej urokliwych jej zakątków. Aby utrzymać jednolity charakter ekspozycji plakaty turystyczne dobierano z tego samego okresu co prezentowane plakaty sportowe.