Damy z pieskiem i małpką – wystawa w Królikarni

Tytuł wystawy zaczerpnięty jest z obrazu Nicolasa de Largillièrre’a Portret damy z pieskiem i małpką.
Prezentujemy obrazy i rysunki mistrzów z XVIII wieku, żurnale z epoki, jedwabną suknię i rzeźbione
sanie w kształcie muszli — ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie. Eksponatom
muzealnym towarzyszą prace artystów współczesnych — Alfreda Aberdama, Maurycego Gomulickiego,
Dominika Jałowińskiego, Piotra Kurki, Jana Mioduszewskiego i Igora Omuleckiego.
Artyści kolejnych epok reinterpretują styl stworzony przez Jeana Fragonarda, François Bouchera
i Antoine’a Watteau. Rokoko ciągle powraca. Czasem w głównym nurcie sztuki, a czasem zepchnięte
poza granice obszaru zwanego dobrym smakiem — w kiczu, pamiątkarstwie, pornografii.
Tęsknota za frywolnością pojawia się zawsze wtedy, gdy sztuka zmęczona kolejnym napięciem
ideologicznym (religijnym, patriotycznym czy społecznym) traci impet swojego zaangażowania.
Być może tak właśnie dzieje się teraz. Po dwóch dekadach dominacji sztuki krytycznej, po silnym
zwrocie społecznym i partycypacyjnym w sztuce do głosu doszło młode pokolenie artystów, którzy
celowo posługują się obrazami o manierycznym charakterze. Zarówno w XVIII wieku, jak i teraz,
artyści stosują strategie konceptualne, prowadzą przewrotną grę z naszą percepcją. Zmieniają
maski i tożsamości — płciowe, kulturowe, społeczne. Program wystawy koresponduje z historią
miejsca, w którym będzie prezentowana: Królikarnia to sielankowy palladiański pałac zbudowany
w latach 80. XVIII wieku według projektu Dominika Merliniego przez cieszącego się dwuznaczną
reputacją hazardzisty i hulaki Karola Thomatisa hrabiego de Valery. Wieść głosi, że w prowadzonej
przez Thomatisa trupie teatralnej występowała matka samego Giacoma Casanovy. Od tego
czasu pałac wielokrotnie zmieniał właścicieli, wystrój i przeznaczenie. Był burzony i odbudowywany.
W Królikarni historia jest więc stale obecna. Tętni podskórnie w projekcie Damy z pieskiem
i małpką. Pod lukrem rokoka kryje się groza kolonializmu i nadciągającej rewolucji, a także nostalgia
końca epoki ancien régime.

kuratorka: Agnieszka Tarasiuk, współpraca: Aleksandra Janiszewska
kurator programu muzycznego: Michał Libera