Zarządzanie łańcuchem dostaw ma ścisły związek ze zmianą klimatu. Budowanie go w sposób zrównoważony staje się więc dla firm koniecznością. Już teraz szacuje się, że ekstremalne zjawiska pogodowe spowodowały w 2023 r. globalne ekonomiczne straty wynoszące blisko 100 mld USD. Stworzenie odpowiedzialnego łańcucha dostaw wymaga jednak nie tylko zaangażowania wszystkich podmiotów, biorących w nim udział, ale także eksperckiego nadzoru – zwłaszcza w dobie wzmożonych regulacji ze strony UE.
Łańcuch dostaw to obecny w każdej organizacji system obejmujący wszystkie działania i podmioty związane z przemieszczaniem i przetwarzaniem surowców – od miejsca ich wydobycia do momentu udostępnienia produktu konsumentowi. Szerszą definicję ma łańcuch wartości, który uwzględnia całe “życie produktu”, obejmując zarówno prace przedprodukcyjne, jak i jego finalną utylizację przez konsumenta.
Nieustanna transformacja gospodarczo-biznesowa wiąże się z potrzebą wdrażania innowacji i zmian – zwłaszcza w zakresie ESG. Działania te przekładają się zarówno na potrzebę pozyskiwania nowych surowców, jak i porzucenia tych wcześniej używanych. Eksperci Climate Leadership – programu, który poprzez edukację i doświadczenie ponad 150 ekspertów pomaga firmom w generowaniu pozytywnego wpływu na klimat oraz środowisko naturalne – zwracają uwagę na to, że już teraz możemy zauważyć zastępowanie niektórych produktów innymi ze względu na dostępność lub cenę. Przykładem jest chociażby olej rzepakowy (coraz częściej stosowany w branży cukierniczej zamiast słonecznikowego) czy też zmniejszanie gramatur produktów.
ESG szansą dla firm
Nowe regulacje, takie jak CSDDD, EUDR, CBAM, CSRD czy paszport produktowy wymuszają na firmach wprowadzenie konkretnych zmian, zbieranie i analizę danych, a także ich cykliczne raportowanie. Oprócz udzielania informacji na temat kluczowych dostawców, polityk czy opisania stosunków z nimi, organizacje są zobowiązane do opisu procesów identyfikacji i oceny ryzyka łańcuchów dostaw. Jak prognozują eksperci – zmiany te przełożą się również bezpośrednio na trendy konsumenckie. Konkurencyjne będą już nie tylko jakość, czy cena, ale też niskoemisyjność produktów i ich transparentność.
Łańcuchy wartości w obecnej gospodarce, z lotu ptaka wydają się być silnymi i odpornymi ogniwami. Gdy jednak przyjrzymy się bliżej: powodzie, zmiana klimatu, nowe, nieznane nam, choroby, czy napięcia geopolityczne z łatwością mogą doprowadzić do ich przerwania. Dlatego tak istotna jest analiza ryzyk, umiejętne analizowanie danych i podejmowanie działań w zakresie ESG w całych łańcuchach wartości – komentuje Michał Purol, ekspert programu Climate Leadership w zakresie zrównoważonego łańcucha dostaw, nowych technologii i innowacji na rzecz klimatu.
Zarządzanie łańcuchem dostaw w obliczu kryzysu klimatycznego wymaga proaktywnych i innowacyjnych rozwiązań. Dostosowanie się do nowych realiów pozwala nie tylko zminimalizować ryzyko, ale również zwiększać konkurencyjność i odporność na przyszłe wyzwania. Działania tj. wdrażanie zaawansowanej analizy ryzyka, inwestycja w narzędzia do monitorowania i prognozowania zagrożeń klimatycznych, dywersyfikacja dostawców oraz tras czy zaangażowanie w tworzenie infrastruktur odpornych na globalne ocieplenie oraz jego skutki mogą bezpośrednio przełożyć się na płynność operacyjną i finansową przedsiębiorstwa.
Istotne stają się partnerstwa, dzięki którym organizacja może wdrożyć zmiany i edukować wszystkie osoby, na każdym etapie łańcucha. Ponieważ 40% firm wskazuje brak ekspertów jako główną barierę we wprowadzaniu działań z zakresu ESG, inicjatywy, takie jak koordynowany przez UNEP/GRID-Warszawa program Climate Leadership, wspierają edukację oraz proces dostosowania się do obowiązujących polityk i zoptymalizowania działań, co przekłada się na zrozumienie wzajemnych potrzeb.
Już 18 listopada w Warszawie odbędzie się konferencja Climate Leadership 2024 – doroczne spotkanie partnerów i ekspertów zaangażowanych w program. Prelegenci skupią się m.in. na zagadnieniach związanych z łańcuchem wartości, bioróżnorodnością oraz product as service, wskazując dlaczego prośrodowiskowe podejście organizacji jest ważne nie tylko dla klimatu, ale również dla nich samych.